مرجع خدمات اينترنتي ایران

افسردگی با بی تعادلی در انتقال دهنده های عصبی که بر تنظیم خلق و خو تاثیر می گذارند، پیوند خورده است.

افسردگی یک بیماری واقعی و قابل درمان است. اما باورهای اشتباه و سوء تفاهم ها و اطلاعات نادرست همچنان موانعی در مسیر درمان افراد بسیاری ایجاد می کنند و پیامدهای عدم درمان افسردگی می تواند حتی زندگی فرد را تهدید کند.

به گزارش گروه سلامت عصر ایران به نقل از "وری ول مایند"، در مقابل، درک حقایق درباره افسردگی می تواند به معنای نجات زندگی فرد باشد. در ادامه با هفت مورد که هر فردی باید درباره افسردگی و اختلالات افسردگی بداند بیشتر آشنا می شویم.

افسردگی همواره دلیل "خوبی" ندارد

گاهی اوقات، افراد به دلایلی که خوب به نظر می رسند - ممکن است شغل یا دوست نزدیک خود را از دست داده باشند - دچار افسردگی می شوند، اما با افسردگی بالینی، لزوما نباید دلیلی برای احساس شما وجود داشته باشد. مواد شیمیایی مسئول کنترل خلق و خو در مغز ممکن است از تعادل خارج شده و موجب احساس بد در شما شوند، حتی اگر همه چیز در زندگیتان به خوبی پیش برود.

عوامل بسیاری می توانند موجب افسردگی شوند

دلایل افسردگی به طور کامل درک نشده اند، اما باور بر این است که احتمالا ترکیبی از عوامل مانند تمایل ژنتیکی به بیماری و برخی عوامل محیطی که می توانند به عنوان محرک عمل کنند، موجب افسردگی می شوند.

ابتلای یکی از اعضای خانواده به افسردگی خطر ابتلا به این بیماری را در شما افزایش می دهد که نشان می دهد ژنتیک نقش بزرگی ایفا می کند. همچنین، میزان افسردگی بین افرادی با سابقه استفاده از مواد مخدر بیشتر است. از عوامل دیگر مرتبط با افسردگی می توان به بی تعادلی های شیمی مغز، هورمون ها، تغییرات فصلی، استرس، و تروما اشاره کرد.

بی تعادلی های شیمی مغز

افسردگی با بی تعادلی در انتقال دهنده های عصبی که بر تنظیم خلق و خو تاثیر می گذارند، پیوند خورده است. این شامل دوپامین، سروتونین، و نوراپی‌نفرین می شود. میزان بیش از حد زیاد یا کم این انتقال دهنده های عصبی می تواند موجب افسردگی شده یا در ابتلا به آن نقش داشته باشد.

هورمون ها

هر نوع نوسان در تولید یا عملکرد هورمون ها - به عنوان مثال، بارداری، قاعدگی، یائسگی، یا مشکلات تیروئید - می تواند به افسردگی منجر شود.

تغییرات فصلی

اختلال افسردگی ماژور با الگوهای فصلی (اختلال عاطفی فصلی) به واسطه اختلال در ریتم شبانه روزی بدن شکل می گیرد. تغییر در فصول می تواند در خواب نیز اختلال ایجاد کرده که می تواند به خلق و خوی افسرده منجر شود.

استرس و تروما

از دست دادن یکی از عزیزان، تروما یا سو استفاده، استرس مزمن، تغییرات بزرگ در زندگی، مانند طلاق یا از دست دادن شغل می تواند محرکی برای افسردگی باشد. پژوهشگران سطوح بالای هورمون کورتیزول که طی شرایط استرس‌زا و آسیب‌زا ترشح می شود را در این زمینه مقصر می دانند.

کورتیزول بر انتقال دهنده عصبی سروتونین تاثیر می گذارد و می تواند محرکی برای افسردگی باشد.

افسردگی چیزی بیشتر از غم و اندوه معمولی است

غم و اندوه بخشی از انسان بودن است، و یک واکنش طبیعی به شرایط دردناک محسوب می شود. همه ما در برهه ای از زندگی خود غم و اندوه را تجربه می کنیم. اما افسردگی یک بیماری با علائمی فراتر از خلق و خوی ناراحت است.

زمانی که غم و اندوه به افسردگی تبدیل می شود، چند نشانه مشخص از جمله موارد زیر وجود دارند:

- تغییرات در اشتها، وزن، و الگوهای خواب

- کاهش میل جنسی

- احساس اضطراب، ناامیدی، یا درماندگی

- احساس تحریک پذیری و بی قراری

- احساس مداوم غم یا پوچی

- علائم جسمانی مانند سردرد، مشکلات گوارشی، بدن درد، و درد که با درمان بهبود نمی یابند

- بی علاقگی به فعالیت هایی که در گذشته از آنها لذت می بردید

- سطوح کم انرژی یا احساس خستگی

- مشکل در تمرکز، حافظه و تصمیم گیری

در صورت تجربه این نشانه ها مراجعه به پزشک بهترین اقدام برای مقابله با افسردگی است.

کودکان در برابر افسردگی مصون نیستند

باوری اشتباه وجود دارد که کودکان زندگی شاد و بی دغدغه ای دارند. در شرایطی که کودکان مشکلات مشابه با بزرگسالان مانند استرس مرتبط با شغل یا فشارهای مالی را تجربه نمی کنند، اما این به معنای آن نیست که افسرده نمی شوند. دوران کودکی استرس های خاص خود را دارد که از آن جمله می تواند به قلدری و تلاش برای پذیرفته شدن توسط همسالان اشاره کرد.

افسردگی یک بیماری واقعی است

افسردگی یک بیماری واقعی است و پژوهشگران بر این باورند که بیشتر به واسطه بی تعادلی در مواد شیمیایی مغز که به نام انتقال دهنده های عصبی شناخته می شوند، شکل می گیرد.

انتقال دهنده های عصبی زیر نقش مهمی در تنظیم خلق و خو ایفا کرده و همچنین در بسیاری عملکردهای دیگر در بدن نقش دارند:

دوپامین: به تنظیم احساسات، حافظه، تفکر، انگیزه و پاداش کمک می کند.

نوراپی نفرین: آن چیزی است که ضربان قلب و فشار خون را طی یک واکنش "جنگ یا گریز" یا زمان استرس تغییر می دهد.

سروتونین: ماده شیمیایی مسئول احساس خوب که به تنظیم خلق و خو کمک کرده و در احساس بهزیستی کلی شما نقش دارد.

پژوهشگران همچنان مشغول پژوهش درباره دلایل این بی تعادلی ها و همچنین نقش احتمالی انتقال دهنده های عصبی دیگر مانند استیل‌کولین، گابا، و گلوتامات در افسردگی هستند.

افسردگی قابل درمان است

روش های درمان موثر مختلفی برای افسردگی وجود دارند که از آن جمله می توان به داروها و روان درمانی اشاره کرد.

در شرایطی که برنامه درمان باید بر اساس علائم و سلامت کلی فرد تنظیم شود، ترکیبی از داروها، روان درمانی و تغییرات سبک زندگی اغلب برای کمک به تسکین علائم افسردگی استفاده می شود.

روان درمانی

با توجه به موقعیت های منحصر به فرد، شما ممکن است در روان درمانی فردی، گروهی، خانوادگی یا زوجین شرکت داده شوید. در شرایطی که انواع مختلفی از رویکردهای درمانی وجود دارند، موثر بودن موارد زیر در درمان افسردگی ثابت شده است:

- فعال سازی رفتاری

- رفتار درمانی شناختی

- درمان بین فردی

- درمان حل مساله

- سایکودینامیک درمانی

- مهارت های اجتماعی درمانی

- مشاوره حمایتی

داروها

به ویژه در ترکیب با روان درمانی، داروهای مختلفی وجود دارند که موثر بودن آنها در درمان افسردگی ثابت شده است. بار دیگر، درمان افسردگی شامل یک رویکردی واحد مناسب برای همه نیست و ممکن است به مقداری آزمون و خطا برای یافتن داروی مناسب که با کمترین عوارض جانبی علائم شما را تسکین می دهد، نیاز باشد.

کلاس های دارویی که به طور معمول برای درمان افسردگی تجویز می شوند، عبارتند از:

اسکتامین: اسپراواتو

مهارکننده های مونوآمین اکسیداز: شامل مارپلان (ایزوکاربوکسازید)، ناردیل (فنلزین)، و پارنات (ترانیل‌سیپرومین)

مهارکننده های بازجذب دوپامین و نوراپی‌نفرین: شامل ولبوترین (بوپروپیون)

مهارکننده های انتخابی بازجذب سروتونین: شامل پروزاک (فلوکستین)، پاکسیل (پاروکستین)، زولوف (سرترالین)، سلکسا (سیتالوپرام)، و لوووکس (فلووکسامین)

مهارکننده های بازجذب سروتونین و نوراپی نفرین: شامل افکسور (ونلافاکسین)، سیمبالتا (دولوکستین)، و پریستیک (دس‌ونلافاکسین)

داروهای ضد افسردگی سه حلقه ای: شامل الاویل (آمی‌تریپتیلین)، توفرانیل (ایمی‌پرامین)، و پاملور (نورتریپتیلین)

تغییرات سبک زندگی

افزون بر روان درمانی و دارو، برخی تغییرات سبک زندگی نیز می توانند به مدیریت بهتر علائم افسردگی و همچنین عوارض جابنی داروها کمک کنند.

رژیم غذایی: یک رژیم غذایی درمانی برای افسردگی وجود ندارد، اما مصرف برخی غذاها و پرهیز از برخی دیگر می تواند به تنظیم خلق و خو و احساسات کمک کند. غذاهای فرآوری شده، الکل، کافئین، شکر، و غلات پالایش شده می توانند اثر منفی بر سلامت روانی شما داشته باشند، در شرایطی که غذاهایی مانند میوه ها و سبزیجات، ماهی، بوقلمون، مرغ، لوبیاها، و مغزدانه ها می توانند فواید تقویت کننده خلق و خو را ارائه کنند.

ورزش: یک برنامه ورزشی خوب می تواند به بهبود خلق و خو، کاهش استرس، و تسکین علائم افسردگی کمک کند. نوع ورزش باید بر اساس سطح آمادگی جسمانی، سلامت و ترجیحات شما انتخاب شود.  

مدیریت استرس: استرس می تواند محرکی برای افسردگی و تشدید علائم آن باشد. تکنیک های مدیریت استرس مانند مدیتیشن و تنفس عمیق که برای شما کار می کنند را در روتین روزانه خود جای دهید.

افسردگی درمان نشده یک دلیل شایع خودکشی است

تشخیص و درمان درست افسردگی در پیشگیری از خودکشی بسیار مهم است. بسیاری از افرادی که اقدام به خودکشی می کنند از نوعی بیماری روانی رنج می برند و این شامل افرادی که افسردگی در آنها تشخیص داده نشده است، درمان نشده است یا به خوبی درمان نشده است نیز می شود.

کاهش وزن اضافه بدن می تواند فواید مختلفی را ارائه کند. به عنوان مثال، شما احساس بهتر، خواب بهتر، انرژی بیشتر، و کاهش خطر ابتلا به بیماری و مرگ زودرس را تجربه خواهید کرد. اما با کاهش بسیار زیاد وزن، از دست دادن وزن زیاد در مدت زمانی بسیار کوتاه، یا انتخاب غذاهای اشتباه به عنوان بخشی از برنامه غذایی خود، این احتمال وجود دارد که برخی عوارض جانبی منفی کاهش وزن را تجربه کنید.

6 عارضه جانبی خطرناک کاهش وزن

به گزارش گروه سلامت عصر ایران به نقل از "ایت دیس"، کاهش چربی اضافه بدن می تواند تاثیر قابل توجهی بر بدن، هورمون ها، متابولیسم، خلق و خو و حتی وضعیت رابطه شما داشته باشد. در ادامه با برخی عوارض جانبی کاهش وزن چشمگیر و سریع بیشتر آشنا می شویم.

ممکن است افسرده شوید

بنابر مطالعه ای که در نشریه PLOS One منتشر شد، اگرچه کاهش وزن با برخی فواید غیر قابل انکار جسمی همراه است، اما تاثیرات آن بر سلامت روان پیچیده‌تر هستند. پژوهشگران دانشگاه کالج لندن دریافتند افرادی که 5 درصد یا میزان بیشتری از وزن بدن خود را از دست می دهند، احتمال بیشتری دارد پس از آن احساس افسردگی را گزارش کنند.

مقاومت در برابر وسوسه های همیشگی مصرف غذاهای ناسالم می تواند به سلامت روانی انسان آسیب وارد کند، زیرا این امر به اراده قابل توجهی نیاز دارد و ممکن است شامل پرهیز از برخی فعالیت های لذت بخش شود. هر فردی که تاکنون رژیم گرفته باشد درک می کند که این کار می تواند بر سلامت روانی وی تاثیر بگذارد.

ممکن است بدن شما با کمبود مواد مغذی ضروری مواجه شود

بسیاری از برنامه های غذایی کاهش وزن، فرد را ملزم به حذف کامل برخی گروه های غذایی می کنند که ممکن است به معنای محروم ماندن بدن از برخی ویتامین ها، مواد معدنی و دیگر مواد مغذی ضروری باشد. اما به گفته لزلی بونچی متخصص تغذیه، حذف گروه های غذایی بدون توجیه نباید صورت بگیرد.

به عنوان مثال، حذف لبنیات بدون دلایل پزشکی می تواند موجب کاهش دریافت کلسیم و ویتامین D شود. اگر ماست مصرف می کرده اید و به طور ناگهانی این کار را متوقف کنید، ممکن است پروبیوتیک های کافی برای حفظ سلامت جمعیت باکتری های روده خود را نیز دریافت نکنید.

از نمونه های دیگر می توان به حذف بیش از حد چربی ها اشاره کرد که می تواند سطوح لیپید را کاهش داده و میزان جذب ویتامین های محلول در چربی در بدن را کاهش دهد که اثری منفی بر سلامت پوست و مو به همراه دارد. و اگر یک رژیم غذایی وگان را دنبال کنید، باید اطمینان حاصل کنید که پروتئین کافی را از رژیم غذایی خود دریافت می کنید. به گفته بونچی، باید به خاطر داشت که مصرف فقط میوه ها و سبزیجات ممکن است به کاهش وزن منجر شود، اما بهبود سلامت را موجب نخواهد شد.

می تواند به دشواری هایی در رابطه منجر شود

مطالعات نشان داده اند که کاهش وزن موفق برای زوج هایی که همراه با هم برای تحقق این هدف تلاش می کنند، آسان‌تر است. اما بنابر مطالعه ای که با حضور 21 زوج و توسط پژوهشگران دانشگاه ایالتی کارولینای شمالی انجام شد، اگر یکی از زوجین وزن از دست داده و دیگری این گونه نباشد، این شرایط می تواند اثری منفی روی رابطه گذاشته و احتمالا موجب شکاف هایی در آن شود که می تواند حتی به جدایی منجر شود.

مطالعه ای دیگر که در نشریه JAMA Surgery منتشر شد، نشان داد افرادی که تحت عمل جراحی چاقی قرار می گیرند و وزن کم می کنند، خود را در معرض خطر جدایی و طلاق قرار می دهند. افزون بر ارتباط آن با همبودی های (وجود همزمان دو یا چند بیماری مجزا) چاقی، پژوهشگران به این مساله اشاره داشتند که کاهش وزن ناشی از عمل جراحی چاقی با تغییرات در وضعیت رابطه افراد نیز مرتبط است.

می توانید با از دست دادن عضله مواجه شوید

اگر وزن خود را بیش از حد سریع کاهش دهید، این امکان وجود دارد که با کاهش توده عضلانی در بدن خود مواجه شوید. به گفته امی ساترازمیس متخصص تغذیه، رژیم های غذایی محدودکننده کالری ممکن است موجب شوند تا بدن از عضله برای تامین انرژی و سوخت مورد نیاز خود استفاده کند. اگر عضله از دست دهید، در حقیقت، یکی از کارآمدترین کالری سوزهای بدن خود را از دست می دهید، از این رو، خطر بازگشت تمام وزن از دست داده وجود دارد.

امکان توقف دوره های قاعدگی وجود دارد

به گفته سرویس سلامت ملی انگلستان، کاهش وزن بیش از حد یا ناگهانی می تواند موجب توقف دوره های قاعدگی شود. محدودیت شدید در میزان کالری مصرفی تولید هورمون های مورد نیاز برای تخم گذاری را متوقف می کند.

در صورت بروز این اتفاق، شما می توانید کم وزن باشید که به عنوان شاخص توده بدنی کمتر از 18.5 تعریف می شود. در این شرایط باید با یک متخصص تغذیه برای افزایش بی خطر و سالم خود مشورت کنید.

می توانید بازگشت وزن از دست داده را تجربه کنید

مطالعات متعدد نشان داده است که پایبندی به رژیم های غذایی به شدت محدودکننده و کم کالری که به نام رژیم غذایی کراش نیز شناخته می شود، بسیار دشوار است. به گفته دکتر ربکا لزلی، با دنبال کردن یک رژیم غذایی کراش کاهش وزن خود را تجربه خواهید کرد، اما احتمالا وزن از دست داده دوباره باز می گردد. حتی این احتمال وجود دارد که افزایش وزنی بیشتر از وزن از دست داده رخ دهد.

بیشتر کمردردها هیچ علت قابل شناسایی ندارند و غیر اختصاصی هستند یعنی بدون دلیل پاتولوژیکی مثل عفونت، تومور، شکستگی، بدشکلی و ... به وجود می‌آیند. اگر کمردرد بیشتر از سه ماه ادامه پیدا کند به این درد مزمن می‌گویند.

کمردرد کیفیت زندگی بیماران را کاهش می‌دهد و اثر برجسته‌ای بر ابعاد اجتماعی، اقتصادی، سلامت روانی و عمومی فرد دارد. کمردرد اختصاصی مزمن یک اختلال چندعاملی است و عوامل مختلفی مثل عوامل جسمی، اسکلتی، عضلانی و عوامل روانی و اجتماعی در بروز آن نقش دارد.

نتایج یک تحقیق دانشگاهی نشان داد بیمارانی که دچار افسردگی و اضطراب بیشتری هستند، کمردرد بیشتری احساس می‌کنند.

در پژوهشی که توسط دکتر مرتضی دهقان؛ جراح استخوان و مفاصل و همکارانش در دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد انجام گرفت، مشخص شد که بین شدت درد و میزان افسردگی و اضطراب بیماران مبتلا به کمردرد مزمن غیراختصاصی ارتباط وجود دارد و بیمارانی که افسردگی و اضطراب بیشتری دارند، درد بیشتری احساس می‌کنند.

معمولا به دنبال یک درد مزمن، افسردگی به وجود می‌آید. بنابراین بیمار برای حل این مشکل نیاز به درمان دارد. وجود اضطراب نیز افکار و رفتارهای بیمار را تحت تاثیر قرار می‌دهد و روند توان‌بخشی را کند می‌کند. افرادی که قبل از عمل جراحی بر روی درد کنترل ضعیفی دارند و دچار اختلالات خلقی قابل توجهی هستند، بعد از عمل نیز دچار درد مزمن خواهند شد.

یک مطالعه که بر روی کارمندان یک شرکت بزرگ آمریکایی انجام شده بود، نشان داد که کارمندهایی همزمان دچار افسردگی و کمردرد بودند دو برابر بیشتر از کارمندانی که فقط یکی از این بیماری‌ها را داشتند، مرخصی استفاده کرده‌بودند و هزینه‌های پزشکی بیشتری متحمل شدند. مطالعات دیگری نیز رابطه‌ی بین خلق‌وخو و درد مزمن را تایید کرده‌اند.

برای بررسی تاثیر میزان افسردگی و اضطراب بر شدت کمردرد، دکتر دهقان و همکارانش در دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد ۲۵۰ نفر از بیمارانی مبتلا به کمردرد مزمن غیر اختصاصی که به کلینیک تخصصی ارتوپدی مراجعه کرده‌بودند را مورد بررسی قرار دادند.

یافته‌های تحقیق نشان داد که افراد دارای اضطراب و افسردگی درد بیشتری را تجربه می‌کنند. طبق مطالعاتی که در گذشته انجام شده، کمردرد و افسردگی هر دو بر هم تاثیرگذار هستند. بنابراین انجام فعالیت‌های ورزشی زیر نظر متخصص علاوه بر بهبود کمردرد، باعث کاهش افسردگی و اضطراب نیز می‌شود.

این پژوهشگران پیشنهاد کردند: «پزشک متخصص در اجرای پروتکل درمانی کمردرد غیراختصاصی علاوه بر درمان مشکلات جسمانی این بیماران جهت کاهش درد، به ابعاد روحی روانی آن‌ها نیز توجه کرده و سلامت روانی، میزان اضطراب و به خصوص میزان افسردگی این بیماران را بررسی کرده و در صورت وجود علائم، جهت تعدیل اضطراب، افسردگی و ارتقای کیفیت زندگی بیماران اقدام کند.»

نتایج این پژوهش در شماره‌ی مرداد و شهریور ۹۷ «مجله‌ی دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد» به چاپ رسیده است.